Doorgaan, doorgaan en doorgaan!

“He papa, waarom werk jij eigenlijk zo veel? Ik wil dat je lekker bij ons bent in plaats van alleen maar op het werk of ermee bezig te zijn.”

“Moet toch brood op de tafel komen zoon, mama wilt ook dat ik hard werk, moet nog een nieuwe keuken komen, badkamer etc.”

“Ik wil dat je bij ons bent, je gaat er zelf kapot aan, je drinkt meer, wordt zwaarder en je conditie gaat erop achteruit. Ik wil papa”

Wij leven in een drukke maatschappij, veel mensen voelen de druk om harder te werken, maar wat is dit eigenlijk waard? Het idee is dat wij vaak voor een hoger doel werken, alleen dit vaak helaas ten koste gaat van ons zelf. In de lock down periode waren er veel mensen, die zich energieker voelde, meer tijd voor zich zelf hadden en voor hun familie / gezin. Daarna werd er versoepelt en konden veel mensen weer aan het werk. Wat veel deden is de schade inhalen van de af gelopen periode. Alleen wat er eigenlijk bij veel gebeurd is dat er schade wordt aan gericht aan deze personen zelf. Ik ben moe, heb geen zin in dingen, voel me minder energiek of zelf futloos. Met het idee van: “ik ben lekker bezig, de omzet gaat weer goed!” En als dat het allemaal waard is, is dat natuurlijk prima. Alleen zelf vind ik het zonde voor de mensen om mij heen, de keuze ligt bij hun, maar gun deze het beste.

Als voorbeeld: Welke topsporter is na een blessure terug gekomen, en daarna nooit meer geblesseerd geraakt? Ik ken er geen 1 opnoemen. Veel gaan terug naar hoe een probleem is ontstaan, met het idee dat zij niet weer geblesseerd raken als zij het zelfde gaan doen. Of dit nou sport is, terug komst van een burn-out, of last van je schouder en ga zo maar door.